Rdestowiec ostrokończysty Reynoutria japonica, rdestowiec sachaliński Reynoutria sachalinensis oraz rdestowiec czeski (inaczej pośredni) Reynoutria ×bohemica, to inwazyjne gatunki obcego pochodzenia, stanowiące duże zagrożenie dla bioróżnorodności naturalnych ekosystemów.
Z roku na rok gatunki te zwiększają zajmowaną powierzchnię, wpływając negatywnie na skład i bogactwo gatunkowe zbiorowisk roślinnych, poprzez zmniejszenie populacji gatunków rodzimych lub całkowitą ich eliminację.
Rdestowce są okazałymi, wieloletnimi roślinami, wykazującymi duże zdolności wegetatywnego rozmnażania. Głównym źródłem inwazji są przede wszystkim szybko rosnące kłącza, które rozrastają się na odległość nawet 20 m od rośliny macierzystej, oraz pędy o dużej zdolności regeneracji i równie szybkim tempie wzrostu (nawet do 15 cm/dobę). Nowa roślina może rozwinąć się z fragmentu kłącza o długości 1 cm, o wadze około 0,7 g, jak też z niewielkiego odcinka pędu, zawierającego pojedynczy węzeł, umieszczonego w glebie lub w wodzie. Średnio na pojedynczym pędzie rdestowce mogą produkować nawet do 350 tys. kwiatów, przy czym owoce, jeśli zawiążą się, zwykle dojrzewają we wrześniu–październiku, a opadając w październiku–listopadzie mogą rozsiewać się na odległość do 16 m.
Rdestowce rozprzestrzeniają się przede wszystkim przez rozrost i fragmentację kłączy. Silne i rozgałęzione pędy podziemne, magazynując materiały zapasowe, umożliwiają roślinie przetrwanie niesprzyjających wegetacji okresów oraz zapewniają skuteczną kolonizację nowych miejsc. Rdestowce kolonizują szczególnie siedliska nadrzeczne i ruderalne, ale coraz częściej pojawiają się na terenach rolniczych oraz obszarach chronionych.
W eliminacji rdestowców stosowane są różne metody, których skuteczność i efektywność wymaga sprawdzenia w warunkach lokalnych. Jest to przedmiotem projektu Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska pn. „Opracowanie zasad kontroli i zwalczania inwazyjnych gatunków obcych wraz z przeprowadzeniem pilotażowych działań i edukacją społeczną” dofinansowanego z Funduszy Europejskich.
W ramach projektu, w całej Polsce, w 66 lokalizacjach, zespoły ekspertów z krajowych ośrodków naukowych pod kierunkiem Uniwersytetu Śląskiego testują metody zwalczania różnych gatunków inwazyjnych, w tym również rdestowców.
W rejonie Koźlic, zespół ekspertów z Uniwersytetu Wrocławskiego testuje zwalczanie rdestowców trzema metodami. Są to: metoda elektryczna, metoda długotrwałego okrywania ze ściółkowaniem oraz metoda siatkowania. Metody te, w większości znajdują się dopiero w fazie testów poza UE, a w Polsce nie były dotąd stosowane. Są opisywane jako innowacyjna, ekologiczna oraz zrównoważona alternatywa dla środków chemicznych.
