Dzień Zwycięstwa to ważne święto nie tylko dla Polaków. Obchodzone jest w całej Europie, chociaż nosi różne nazwy. Również jego data może się różnić w zależności od tego, gdzie je świętujemy. Dawniej znane jako Narodowe Święto Zwycięstwa i Wolności ustanowione w Polsce dekretem z 8 maja 1945 r. zatwierdzonym przez Krajową Radę Narodową. Zwycięstwo nad Niemcami było obchodzone 9 maja. Obecnie w naszym kraju Narodowy Dzień Zwycięstwa obchodzimy (od 2015 r. – ustawę podpisał prezydent Bronisław Komorowski) każdego roku 8 maja. Jest to święto państwowe, ale nie dzień wolny od pracy i szkoły.
Co roku przed Pomnikiem Orła Piastowskiego na Cmentarzu Żołnierzy II Armii Wojska Polskiego w Zgorzelcu mieszkańcy miasta oraz przedstawiciele instytucji państwowych, władz samorządowych, młodzieży szkolnej, duchowieństwa i służb mundurowych uczestniczą w uroczystościach upamiętniających zakończenie II Wojny Światowej. Największego konfliktu zbrojnego w historii, który objął zasięgiem działań wojennych trzy kontynenty i pochłonął dziesiątki milionów ofiar. Śmierć poniosło blisko 6 milionów obywateli polskich, głównie wśród ludności cywilnej. Działania wojenne na ziemiach polskich toczyły się przez cały czas do zakończenia wojny w 1945 r.
Rząd RP na uchodźctwie przez cały okres trwania wrogiej okupacji nie podpisał aktu kapitulacji, a konspiracyjne oddziały ruchu oporu w kraju, z w pełni zorganizowaną Armią Krajową na czele oraz Polskie Siły Zbrojne na innych frontach walczyły o wolność Ojczyzny. Polski ruch oporu oraz struktura podziemnych ugrupowań bojowych były najlepiej rozwinięte, spośród krajów okupowanych przez wroga.
8 maja 1945 roku we francuskim mieście Reims Armia Niemiecka podpisała akt kapitulacji. Wojna, która pochłonęła 85 mln ofiar dobiegła końca.
Dla uczczenia Dnia Zwycięstwa zgromadzeni na Cmentarzu Żołnierzy II Armii Wojska Polskiego odśpiewali hymn narodowy i wysłuchali "Roty" - pieśni patriotycznej w wykonaniu Zakładowej Orkiestry Dętej KWB Turów, modlitwy ks. dziekana Jana Kułyna i proboszcza miejscowej parafii prawosławnej ks. por rez. Marka Bonifatiuka, apelu poległych. Nie zabrakło też salwy honorowej i okolicznościowych przemówień, w których m.in. zastępca burmistrza Radosław Baranowski podkreślił, że o historii trzeba pamiętać i ją szanować, aby nie popełniać w przyszłości tych samych błędów.
(…) Pamięć tamtej tragedii, jej skutków i skali legła u podstaw związków państw, sojuszy i paktów, które na szczęście wciąż jeszcze chronią nasz świat przed pokusą powtórki. Nie jest to jednak ochrona absolutna o czym przypominają nam konflikty minionych lat. Jugosławia i Ukraina – dość przypomnieć te dwa oddalone w czasie, ale przecież współczesne europejskie konflikty, by uświadomić sobie, jak krucha jest ta równowaga, która szczęśliwie dla Europy trwa już tak długo. Trwa właśnie dzięki pamięci o okrucieństwach i niewyobrażalnej skali zniszczeń do jakich doszło na skutek II wojny światowej.
Polscy żołnierze, przez całą wojnę, na frontach całego świata ofiarnie przelewali krew walcząc o pokój i wolność – także, ale nie tylko, dla naszej okupowanej ojczyzny. To również dzięki ich determinacji i poświęceniu cieszymy się dzisiaj demokracją i zjednoczoną Europą. Oni wszyscy – żołnierze I i II Armii Wojska Polskiego, Armii Krajowej, żołnierze Maczka i Andersa są naszym pomostem, między bohaterską przeszłością a osiągnięciami współczesnej Polski (…)
(…)Z szacunku dla ich poświęcenia nie wolno nam zaprzepaścić bezcennych przyjaźni i sojuszy, dzięki którym dzisiejsza Polska może się czuć bezpieczna jako pełnoprawny członek europejskiej rodziny narodów. W kraju, który tyle wycierpiał i wbrew przeciwnościom, wspólnym wysiłkiem odbudował swoją państwowość, który pokazał innym drogę do pełnej wolności, nie może być przyzwolenia na nacjonalizm – który w XX wieku doprowadził ludzkość na skraj przepaści, na piętnowanie ludzi, nietolerancję, wykluczenie i ograniczanie swobód i wolności obywatelskich. Na dzielenie bohaterów na słusznych i niesłusznych, czy spory z sąsiadami. W dniu takim jak dzisiejszy, świętując kolejne rocznice zakończenia straszliwego światowego konfliktu, pamiętajmy jak wiele zawdzięczamy tym, dzięki którym w Europie zapanował pokój. Pamiętajmy też, że miarą naszej wolności jest stosunek do ludzi, którym ją zawdzięczamy, do własnej, ale wpisanej w szerszy, światowy, kontekst historii i postawa w stosunku do potrzebujących naszej pomocy (…)
Uroczystość zakończyła się założeniem kwiatów i wiązek pod Pomnikiem Orła Piastowskiego.
